Ik realiseer mij vaak dat je gezegend bent als je bewegingsapparaat soepeltjes meewerkt. Ãœberhaupt als je fysiek en mentaal gezond bent is dat een zegen. Als kind zag ik al dat mijn moeder behoorlijk aan het stoeien was met de pijn die ze in haar gewrichten had. Mijn moeder, nu op leeftijd (89), had als jong volwassenen een gipsbed en overdag een pantser om haar rug recht te krijgen.
Toen ik puber was had ze behalve pijn in haar grote gewrichten ook last van haar zitbotjes. Ik zie nog voor me hoe ze in een wanhoopspoging de stoelpoten ging inkorten om de stand van de stoel te veranderen om zo de druk op de billenbotjes te verlichten. Aan beweging geen gebrek, alles op de fiets of met de benenwagen en een huishouden waarbij ze weinig op haar zitvlak rustte.
Met deze intro wil ik een stapje maken van ‘nature naar nurture’, onze genen en onze omgeving. Een van de veranderde omstandigheden die bij onze huidige leefwijze hoort is: ZITTEN