Vector-overdraagbare ziekten
De zogenaamde vector-overdraagbare ziekten zijn ziekten die door tussenkomst van bijvoorbeeld een insect (de vector) van het ene dier naar het andere, of naar een mens, worden overgedragen. Voorbeelden van een vector zijn knutten, muggen, dazen, vlooien en teken. Deze ziekten komen steeds vaker in Nederland en Europa voor.
Toename
In Amerika lees je op de site van American Autoimmune Related Diseases Association dat er ongeveer 50 miljoen Amerikanen gediagnosticeerd zijn met een auto-immuunziekte. Helaas weet de medische wetenschap niet goed om te gaan met deze explosie aan moeilijk te behandelen ziekten. Er zijn zeer veel auto-immuunziekten, waarvan sommige nog niet de status als auto-immuunziekte gekregen hebben, maar wel gaan krijgen. Vermoedelijk loopt het aantal soorten wel tegen de 100, maar precies bekend is dat ook niet.
Wat is een auto-immuunziekte?
Deze ziekten ontstaan doordat het immuunsysteem zich tegen het eigen lichaam keert en lichaamseigen cellen en stoffen als lichaamsvreemd ziet. Het lichaam valt dus als het ware zichzelf aan. Hierdoor kunnen op allerlei plaatsen ontstekingen optreden die tot grote problemen kunnen leiden. Het lichaam ziet dus geen verschil tussen lichaamsvreemde indringers zoals een virus of bacterie of lichaamseigen stoffen zoals de huid, darmen, gewrichten en dergelijke.
Een greep uit verschillende soorten auto-immuunziekten
- Ziekte van Crohn: ernstige dunne darmontsteking
- Reumatoïde artritis: gewrichtsontsteking
- Syndroom van Sjögren: alle klieren kunnen ontstoken raken, vooral traan- en speekselklieren
- Ziekte van Bechterew: ontsteking vaak van de onderste deel van de wervelkolom wat tot verstijving leidt.
- Lupus (SLE): alle weefsels en organen kunnen ontstoken raken. In de meeste gevallen zijn er ontstekingen te vinden in de huid, de gewrichten, de slijmvliezen en de nieren.
- Multiple sclerose: ontsteking en teloorgang van de myelineschede van de zenuwen waardoor er uitval en verlamming ontstaat.
- Ziekte van Hashimoto: hierbij wordt de schildklier aangevallen.
- En zo zijn er nog veel meer ziekten te noemen.
Triggers
Op dit moment zijn er meerdere triggers die een rol spelen bij auto-immuunziekten:
- Omgevingsfactoren zoals belasting door chemicaliën in ons milieu. Zo is bekend dat roken auto-immuunziekten verergert.
- Genetische aanleg: in sommige families komen meer en dezelfde auto-immuunziekten voor.
- Voeding: je ziet dat een ongezonde leefstijl auto-immuunziekten kan verergeren.
- Verder zijn stress en hormonale veranderingen ook triggers van belang (je ziet bijvoorbeeld bij MS dat zwangerschap de ziekte tijdelijk tot rust kan brengen).
Lyme+
In het boek Chronic wordt diep ingegaan op het ontstaan van auto-immuunziekten naar zoals dokter Philips het noemt Lyme+ ziekten. Teken kunnen niet alleen de Borrelia-bacterie overdragen, maar zijn vaak ook drager van andere bacteriën die minder bekend zijn zoals Bartonella of F. tularensis (dit veroorzaakt tularemia), Brucella. Op de site van het RIVM lezen we dat Brucella voornamelijk bij dieren voorkomt, maar dat mensen het wel kunnen oplopen door het drinken van ongepasteuriseerde melk. Steven Philips getuigt in zijn boek dat mensen het wel degelijk kunnen oplopen door insecten en dat het moeilijk te testen is in het bloed. Dit geldt ook voor de Bartonella-bacterie. Wist je dat er wel 52 soorten Borrelia-bacteriën zijn?
Toename in Nederland
Zoals bekend neemt het aantal tekenbeten elk jaar toe in Nederland, maar daarnaast zijn er ook steeds meer besmette teken geregistreerd. Uit landelijk PIENTER-onderzoek van het RIVM blijkt dat het aantal tekenbeten in 10 jaar tijd met ongeveer 30% is gestegen. Ook het aantal mensen dat ooit door een teek is gebeten is gestegen. In 2017 is het aantal tekenbeten opgelopen naar 1,5 miljoen per jaar. In 2007 en 1996 waren dit nog 1,1 miljoen en 600.000 tekenbeten.
Het aantal mensen dat een teek bij zichzelf heeft ontdekt is ook gegroeid. Zo’n 15% van de Nederlanders is in de voorgaande 5 jaar door een teek gebeten is, terwijl dit in 1996 nog maar 6% was (bron RIVM). In 2017 kregen 27.000 mensen de ziekte van Lyme, zo blijkt uit een peiling van het RIVM. Bij de vorige peiling in 2014 waren dit er nog 25.000. Met deze toename is het aantal patiënten dat jaarlijks de ziekte oploopt in de afgelopen 20 jaar ruim verviervoudigd.
Rode ring
De bekende ring, de erythema migrans genoemd, wordt in veel gevallen niet altijd gezien terwijl er wel degelijk een besmetting heeft plaatsgevonden. Dit is mede een van de redenen waarom sommige mensen niet weten dat ze überhaupt gebeten zijn. Als je wel weet dat je een teek hebt gehad, is het heel belangrijk om contact op te nemen met de huisarts en te registreren hoe je je de weken daarna voelt. Ontwikkel je klachten als hoofdpijn, vermoeidheid, griepklachten, spier- en gewrichtspijn of nog erger, trek aan de bel.
Symptomen die je kan hebben bij een vector-overdraagbare ziekte
- Hoofdpijn
- Stijve nek
- Concentratieproblemen
- Verstoorde stemming
- Slaapproblemen
- Hartkloppingen
- Spierpijn
- Gewrichtspijn
- Koorts, zweetaanvallen, rillingen
- Zwelling van de klieren
- Verdoofd gevoel of tintelingen
- Buikpijn, diarree, obstipatie
- Blaasproblemen
- En nog veel meer wat te lezen valt in het boek.
Waarom ontstaat juist bij Lyme+ infecties een verstoring van het immuunsysteem?
Om te beginnen kan een vector overdraagbare ziekte zoals Lyme+ bijna elk orgaan, cel of systeem in het lichaam treffen. Daardoor denkt je immuunsysteem dat er een heel leger is binnen getreden. De teek scheidt een stofje af als hij bijt waardoor je immuunsysteem in eerste instantie niet door heeft dat er iets aan de hand is. De teek doet dit om bloed te kunnen zuigen. Vervolgens ontstaat er anergie. Dit is een term in de immunobiologie die een gebrek aan reactie door de afweermechanismen van het lichaam op vreemde stoffen beschrijft. Borrelia zorgt ervoor dat het immuunsysteem hem niet aanvalt.
Daarnaast kunnen alle Lyme+ bacteriën hun buitenste proteïne (hun antigenen) veranderen. Ons immuunsysteem heeft deze proteïne nodig om de indringer te kunnen herkennen. Daarnaast hebben ze nog een wapen tegen ons immuunsysteem; ze vormen een zogenaamde biofilm om zich heen, dit is een soort laagje, waardoor ze niet herkenbaar zijn voor ons immuunsysteem maar wel vrolijk verder kunnen gaan met hun destructie. Ze zitten dan in een soort sluimerstaat, maar als ze daaruit komen is de aanval nog heviger. Lyme+ bacteriën zijn vrij goed in staat om door te dringen tot onze hersenen helaas, waarbij de zenuwen beschadigd raken. De Lyme+ bacteriën bestaan al miljoenen jaren en zijn daardoor super ontwikkelt om ons te belagen. Door deze factoren ontstaat soms een overmatige reactie van het immuunsysteem waarbij weefsel beschadigd kan raken. Bovendien lijkt de buitenkant van de Borrelia bacterie enigszins op ons zenuwstelsel waardoor misschien het verkeerde weefsels wordt aangevallen.
Andere virussen, bacteriën en parasieten die bekend staan om dat ze ziektes veroorzaken
Wat te denken van de Helicobacter pylori die maagontsteking en maagkanker kan veroorzaken? Of het HPV-virus dat wratten en baarmoederhalskanker kan veroorzaken? Of het Epstein-Barr virus dat de ziekte van Pfeiffer maar ook lymfoom kan veroorzaken? Hepatitis B en C kunnen leverkanker veroorzaken en de parasiet Schistosoma blaaskanker. Dus het is helemaal niet zo gek dat infecties dit soort ziekten ook kan triggeren. Er zijn ook al onderzoeken geweest waarbij duidelijke aanwijzingen zijn dat de Ziekte van Alzheimer mogelijk veroorzaakt kan worden door een bacterie die door het lichaam wordt ingekapseld in het amyloide plaque om de hersens te beschermen, wat helaas tot teloorgang van de hersenfunctie leidt.
Testen?
Helaas blijkt de betrouwbaarheid van testen op Lyme niet zo betrouwbaar. De Lyme+ bacteriën zijn moeilijk te testen in het bloed. Dit heeft onder andere te maken met de zogenaamde biofilm die genoemd is. Het gevolg hiervan is dat veel vector-overdraagbare ziekten niet goed gediagnosticeerd worden en mensen daardoor enorm kunnen lijden en niet goed behandeld worden door hun arts. Daardoor krijgen mensen met auto-immuunziekten soms zware medicatie die niet past bij de werkelijke oorzaak en in sommige gevallen de situatie alleen maar erger maakt. Wil je meer weten over de problemen met testen op Lyme? Kijk dan ook even bij de Lyme patiëntenvereniging.
In het boek Chronic kan je verder lezen
- Waarom zijn Lyme+ infecties zo verkeerd begrepen? Waarom is de Lyme+ pandemie zo gepolitiseerd?
- Waarom zijn de testen voor deze infecties zo onbetrouwbaar en waarom is het diagnosticeren zo moeilijk?
- Waarom weten de meest artsen niet hoe ze moeten diagnosticeren en hoe ze moeten behandelen?
- Wat gebeurt er bij een infectie en wat zijn de symptomen en hoe vordert de ziekte?
- Hoe komt het dat de medische wereld dit zo verkeerd begrepen heeft?
- Hoe kan een infectie een auto-immuunziekte triggeren of zelfs een psychiatrisch ziekte triggeren?
Meer onderzoek
Er is nog veel te leren over vector-overdraagbare ziekten en de behandeling daarvan. Daarvoor is al veel wetenschappelijk materiaal beschikbaar, maar moet ook nog veel onderzocht worden. Testen op Lyme+ ziekten, moeten nog verder ontwikkeld en verfijnd worden. Dus het laatste woord is hierover zeker nog niet gezegd. Chronic is een zeer interessant boek met veel nieuwe inzichten die voor mensen die hierin geïnteresseerd zijn een must read is.
Steven Philips is een voorstander van het gebruiken van zowel reguliere middelen als antibioticagebruik in combinatie met alternatieve middelen zoals oregano-olie en monolaurine (een natuurlijk vetzuur uit kokosolie).
Voorkomen is beter dan genezen, lees dit blog hoe je jezelf het beste kan beschermen tegen teken.
Ander boek
Een ander interessant boek over Lyme is het boek De ziekte van Lyme door Wolf-Dieter Storl. Niettemin raden wij je altijd aan om niet zelf te gaan experimenteren maar altijd een arts en/of een goede natuurgeneeskundig therapeut te raadplegen! We kunnen je eventueel helpen om je met de juiste mensen in contact te brengen.
Voor meer informatie over Lyme kijk ook eens bij de Lyme patiëntenvereniging.
Het boek Chronic is te bestellen online. Het is helaas momenteel nog niet in het Nederlands vertaald.
