Apothekers werden geacht mannen te zijn
Het oude vak van drogist was ook echt een mannenberoep. Destijds ging je bij een apotheker in de leer om het bereiden van recepten onder de knie te krijgen, er werden geen vrouwen toegelaten tot die opleiding en dus was Anna op voorhand al kansloos om de zaak van haar vader over te nemen. Het draaien van pillen, het mengen van chemicaliën, het hijsen van balen zeegras naar de bovenste verdieping, al dat soort werkzaamheden werd geacht alleen door mannen te worden uitgevoerd.
Ach, niet alleen in drogisterijen werkten mannen. Vrouwen hoorden niet te werken. In geen enkel beroep. Ja, in de zorg of het onderwijs bijvoorbeeld wel, maar dan ook alleen als je non was of ongetrouwd. Op het moment dat je uit het stadhuis stapte en je trouwboeket over je schouder gooide, gooide je daarmee meteen ook je arbeidsovereenkomst weg.
Het heeft overigens nog tot 1956 geduurd dat een vrouw in Nederland niet meer als handelingsonbekwaam werd gezien. Ik heb daar net even op gegoogeld, de eerste hit was van een advocatenkantoor en dit is wat er staat:
Wat is handelingsonbekwaam? Soms kunnen meerderjarige mensen hun eigen belangen niet goed behartigen. Ze overzien de consequenties van hun beslissingen niet en nemen daardoor niet altijd de juiste beslissingen. Dat kan gelden voor bijvoorbeeld mensen met een verstandelijke beperking, mensen met psychiatrische problemen, mensen met een verslaving en mensen met dementie.
Mijn oma
In mijn directe omgeving ken ik een vrouw met een verstandelijke beperking, ze is 65 jaar en woont begeleid in een inrichtingssituatie. Zij heeft een voogd en een mentor. Zij wordt gezien als handelingsonbekwaam. Maar als ik dan aan mijn oma denk, die geboren is in het begin van de vorige eeuw, heeft zij het dus meegemaakt dat ze niet zelf een paspoort mocht aanvragen, geen eigen bankrekening kon openen zonder toestemming van óf haar vader, óf later haar echtgenoot. Dat is dus eigenlijk precies dezelfde situatie als die van die vrouw met een verstandelijke beperking. Nou, dat mijn oma dan dus gezien werd als iemand die niet de consequenties van haar beslissingen kon overzien, vind ik ronduit schokkend. Mijn oma was mijn held! Wat kon zij nou niet? Ze is heel vroeg weduwe geworden en heeft altijd alles zelf opgelost.
Terug naar Van der Pigge
Nadat Anna en Joannes van Os de zaak hadden overgenomen zijn er nog een paar generaties mannen van Os in de zaak werkzaam geweest: Anton van Os (de Onverzettelijke), Jan van Os en Menno van Os die erg jong overleed in 2007. In de tijd van Menno kwamen er steeds meer vrouwen werken bij ons, in het begin moesten de klanten nog erg de kat uit de boom kijken. ‘Ik vraag het wel aan meneer…’
Daar is verandering in gekomen. Het is op dit moment zo dat van de 31 medewerkers die bij ons op de verschillende afdelingen werken er slechts 3 mannen zijn. Dat hebben we niet expres gedaan, het is gewoon zo gegroeid. Nee, zeegras wordt er niet meer gehesen naar de bovenste verdieping. Maar er moeten nog steeds behoorlijk zware dozen naar boven, kruiden naar de kruidenzolder, drop naar de dropzolder en papieren puntzakjes naar de… specerijenzolder… (vraag het niet). In elk geval: we staan ons mensje. Sjouwen, hoofdrekenen, telefoneren, recepten opzoeken, drop mengen, vertegenwoordigers te woord staan, computerproblemen oplossen, plankjes ophangen, we kunnen het allemaal zelf.
Intussen krijgen we nu regelmatig post voor ‘mevrouw van der Pigge’. Zouden we dan met terugwerkende kracht Anna op haar plek hebben weten te zetten?
Wil je meer weten over onze historie? We hebben nog meer blogs.
