Hoe gaat Hofleverancier worden in zijn werk?
Wanneer je Hofleverancier wilt worden moet je aan een flink aantal eisen voldoen. Kort uitgelegd: De Koning kan het Recht tot het voeren van het Koninklijk Wapen met de toevoeging ‘Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier’ toekennen aan kleine en middelgrote ondernemingen die een vooraanstaande plaats innemen in hun regio en daarnaast 100, 125 (of een veelvoud van 25) jaar bestaan. De bestuurders van het bedrijf moeten van onbesproken gedrag zijn evenals de onderneming zelf. Ook moet de ontstaansgeschiedenis van het bedrijf duidelijk zijn.
(Bron: Koninklijkhuis.nl)
Hoe dat bij ons ging
In 1998 besloten we dat we in 1999 – het jaar waarin we 150 jaar zouden bestaan – in aanmerking wilden komen voor dit predicaat. De aanvraag dienden we in en algauw moesten we een heleboel bewijs insturen. We moesten toestemming verlenen tot inzage in de boeken en onze motivatie werd getoetst. Het voelde als een belangrijk sollicitatiegesprek.
Ook al vonden we het heel belangrijk dat we door de toets zouden komen, tegelijk wisten we dat we niet onze normen en waarden, onze werkwijze en onze identiteit zouden veranderen wanneer het niet zou lukken. ‘Ontzettend jammer, maar wij gaan sowieso door met ons bedrijf,’ zeiden we tegen elkaar.
Ons kleine Rijksmonument als obstakel voor hofleverancier worden
Het ging voorspoedig, er was nog één enkel onderdeel waarop we werden gecontroleerd: een controle door de ARBO-dienst. Onze medewerkers moesten goed hun werk kunnen doen. En daar liep het mis. Onze toonbanken waren te laag voor de huidige norm en er was te weinig daglicht in ons pand. En precies die zaken konden (en kunnen) we niet veranderen.
De winkel is ook een Rijksmonument en onze inrichting moet blijven zoals die is, want we staan ook opgenomen op de lijst ‘Bijzondere Interieurensembles van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed’. Dat daglicht was ook wel een ‘dingetje’. Zie dat pand van voormalig Vroom & Dreesmann maar eens weg te krijgen, (de recente ontwikkelingen hebben niets met dit verhaal te maken), dan zou er weer daglicht van de achterzijde binnenstromen.
De commissie van toekenning voor het predicaat nam het advies van de ARBO-dienst over. We kwamen niet in aanmerking. Wij hebben ons erbij neergelegd dat er dan geen wapenschild op onze gevel zou komen en gingen door met het organiseren van het grote feest voor ons jubileum. Lennaert Nijgh schreef het boek ‘Met Open Mond’ en we organiseerden maandelijks activiteiten gedurende het hele jubileumjaar.
Een onverwacht gouden randje
Op 3 maart 1999 was het dan zover. Een van de weinige keren dat de winkel sloot, wel echter pas vanaf 13.00 uur hè. Onze klanten gingen – en gaan – altijd voor. In de middag kwam toenmalig Burgemeester Jaap Pop naar onze winkel waar met een klein gezelschap de officiële gebeurtenis zijn aftrap zou krijgen. De burgemeester kreeg van Sophie het eerste exemplaar van ‘Met Open Mond’ aangeboden en tijdens de toespraak van Jaap Pop kwam er een verrassing tevoorschijn: hij overhandigde ons een groot lijstwerk met daarin het ingelijste officiële document waarop staat vermeld dat wij Hofleverancier zouden zijn met ingang van die speciale datum. Die hadden wij even niet zien aankomen…
Hoe zat dat nou?
De gemeente Haarlem vond het erg jammer dat de aanvraag werd afgewezen en besloot met de Provincie Noord-Holland samen te bekijken of er voor ons een uitzondering kon worden gemaakt. Achter de schermen is er toen heel hard gewerkt om dat voor elkaar te krijgen.
Op dit moment bestaan we 171 jaar. Over drie jaar gaan we een hernieuwde aanvraag doen om voor weer een periode van 25 jaar dit predicaat te mogen voeren. Want als we 175 jaar bestaan willen we dat groots vieren. Met of zonder schild op de gevel.
Want er is nog steeds geen daglicht bijgekomen en de toonbanken zijn nog steeds te laag.
We doen het er maar mee…
Wil je meer lezen over onze historie?