Toen ik mij ging verdiepen in de oorsprong van het gebruik van magnesiumsulfaat kwam ik er via ons boek ‘Met open mond’ achter dat onze winkel in de 19e eeuw verschillende soorten bitterzout verkocht. In de appendix van ons assortiment stonden bij bitterwasser (bitterwater) verschillende herennamen zoals Saxlhener, Franz Joseph, Hunyadi Janos en Karlsbad. Onbekend met deze namen, ben ik er even ingedoken.
Geschiedenis
Vreemd genoeg was er weinig over sommige namen te vinden, maar misschien is dat ook niet zo verwonderlijk, want we hebben het natuurlijk wel over de 19e eeuw. Op de naam Saxlhener stuitte ik op een heer die toentertijd miljoenen flessen bitterwater verkocht in Bohemen. Meneer Saxlhener heeft zelfs een boek geschreven over het Hunyadi-Janos-water van de bronnen in Boedapest. Meneer Saxlhener was de eigenaar van deze bitterzoutbronnen en bottelde het water voor de verkoop. De naam Hunyadi Janos komt van de gelijknamige legerheld (1407-1456) die de Turken uit de Balkan verdreef. Deze naam leverde een heleboel ouderwetse plaatjes op van reclame voor dit product. Hunyadi-Janos-water is wereldwijd tot in de 20e eeuw veel verkocht. Daar is een leuk blog over.
Even verder googelend kwam ik erachter dat Karlsbad (Karlovy Vary) in Bohemen (Tsjechië) lag. Dit was een beroemd kuuroord. Zo begonnen de puzzelstukjes uit die tijd in elkaar te vallen.
Verder kwam ik nog een extractie uit een oud boek tegen ‘Handboek der bijzondere pathologie en therapie’ uit het jaar 1836! Ook hier werd gesproken over Karlsbad en bitterzout. En ook het ‘Handboek der geneesmiddelleer’ uit 1846. Zo ver gaat de geschiedenis van bitterzoutgebruik dus al terug. Kuuroorden waren in die tijd mateloos populair onder de rijken.
Epsom was een plaatsje in Engeland waar ook gekuurd werd in natuurlijke bitterzoutbronnen. Vandaar ook de naam Epsomzout.
