Lavendel – Lavandula officinalis

Geurig

Al in de oudheid gebruikte men de plant als middel om vieze geuren te verdrijven en lichaam en kleding lekker te laten ruiken. De Grieken en Romeinen legde twijgjes lavendel tussen hun kleren om luizen te verdrijven.

Middeleeuwen

“Als een mens die veel luizen heeft vaak aan lavendel ruikt, sterven de luizen”, schreef Hildegard von Bingen (1098 – 1179) negen eeuwen geleden al. Tover nu een middeleeuws tafereeltje tevoorschijn en je begrijpt dat lavendelwater bijzonder rijkelijk gesprenkeld werd in huizen en straten tegen de ondraaglijke stank en de insecten. Zelfs bij pestepidemieën werd lavendel toegepast vanwege de antiseptische werking, ook al wist men toen niet dat veel etherische oliën bacteriedodend kunnen zijn. De inmiddels heilig verklaarde Hildegard von Bingen vermeldde: “En zijn geur maakt de ogen helder, omdat hij de kracht van zeer sterke en ook de nuttigheid van zeer bittere specerijen heeft. En daarom vangt hij veel kwaad weg en worden de boze geesten afgeschrikt.” De geluiden uit een kruidenboek uit 1420 zijn beter herkenbaar: lavendel in het bad zou goed zijn tegen pijn in de ledematen. Een verwijzing naar de ontspannende werking.

Kalmerend

Tegenwoordig gebruiken we lavendel omdat het de zenuwen kalmeert, opbeurend is en de geest weer in balans brengt. Een paar druppels lavendelolie op je kussen en je kunt heerlijk slapen.

Eetbaar

Inmiddels gebruiken we lavendel ook in gerechten. De bloemen zijn lekker in stamppot, salades, dressings, fruitdesserts en jam. In onze Provençaalse kruiden ontbreekt de lavendel dan ook niet.

In de kledingkast

En nog steeds kun je met gedroogde bloemen zakjes maken om tussen je kleding te stoppen. Dat is niet alleen geurig, maar ook werkzaam tegen de motten.